Hallo allemaal,
Sinds mijn vierde wilde ik een Porsche. En mijn eerste auto was er dan ook éen. De arme mans Porsche weliswaar: een 924, maar wel 'Indisch Rot'. Met de gezinsuitbreiding werd Volvo het merk. Toen er (financieel) ruimte kwam voor een auto erbij, werd het de laatste Porsche in de transaxle lijn (968) en deze met veel plezier gereden tot een paar weken geleden. Als pensionado in de stad kunnen we makkelijk met 1 auto toe. En mijn vrouw had een 500-tje en wilde absoluut niet groter. Dus het compromis werd, heel apart, een Abarth. Two Tone 595 competizione automaat met 38000 op de teller en een heerlijke grom (Monza uitlaat) prachtig hoorbaar door het open Pano dakje. De 180 PK's nog niet gevoeld, want de plaats achter het stuur heb ik alleen tijdens de proefrit 'ingenomen'. Nu is de rechterkant mijn kant... Klinkt dat niet zo macho? Mooi, ik ben ook auto-Nederland moe. Wanneer je lang in Duitsland woonde en daar over de baan mocht scheuren, dan hoef ik toch niet uit te leggen dat het rijplezier bijna geheel weg is? Ik hoop dat we met ons Abarthje een beetje rijplezier terug krijgen.
Ciao, Jean
PS foto's komen nog, eerst maar eens poetsen... dat mag ik dan wel)