Welkom en heel veel plezier van Bartje.

Goedemorgen allemaal.

Hartelijk dank voor jullie welkom. 

Bartje is een zeer welkome aanvulling in ons gezin van zes.
(4 katten... )
We moeten vele jaren en auto’s terug in ons geheugen om zo veel rijplezier weer te beleven.
Hiervoor heb ik een Giuliette gehad die me niet zoveel lol bezorgde als Bartje.
Ook de 147 niet. Toe gegeven: deze twee bella’s hadden wel andere kwaliteiten waar ik nog graag aan terug denk. Comfort, design en uitstraling bijvoorbeeld.

Maar het waren de Mini’s (R50) die qua rijplezier nog een stapje verder gingen.
Hun stuurgedrag en wegligging blijven fenomenaal, voor hun klasse.
Jammer alleen dat de kwaliteit daarvan ronduit bedroeven was.
Uit pure frustratie en teleurstelling de stap naar Italië gedaan.
De 147 hadden we nieuw gekocht en 5 jaar probleemloos gereden.
De Giulietta veel korter. En met meer probleempjes.
Maar de eerste 500 bleek een topper. Hopelijk is Bartje daar geen uitzondering op.
We zullen zien.

Winterschoenen voor Bart zijn inmiddels in bestelling.
Zodra het weer er naar is en ze er onder liggen plaats ik weer wat foto’s.

Vorige week waren mijn vrouw en ik een dagje naar Burgers’ Zoo.
Een ritje van 150 km enkel.
Omdat ik me niet optimaal voelde reed zij heen.
Maar niet in haar Bartje... maar in mijn CT200h.
In de Lex heeft zij zelf al een jaar niet meer gereden.

Goed onderweg, ze streeft er naar om consequent de maximaal toegestane snelheden met +10 km/h te respecteren...,
merkte ik dat ze wat moeite had om de snelheid constant te houden.
Niet gewend aan de luxe van CC heb ik haar kalmpjes uitgelegd hoe ze dat kan instellen en toepassen.
Toen ze dat door had verscheen er een brede smile op haar gezicht.
Regelmatig moest er voor ander verkeer worden afgeremd. En als ze dan weer op “resume” klikte,
verbaasde ze zich vaak hoe onopvallend ze weer terug naar de 140 gebracht werd.

Even later merkte ik stilletjes op...;
“Valt jou dat ook op? Er staat nu 140 op de teller.
Maar we kunnen nog gewoon rustig praten. ”

Begon ze te lachen....
Ze moest toe geven dat het verschil nauwelijks voor te stellen was.
Zo stil, zo ruim en comfortabel...

Toen ik haar vroeg of ze haar Bartje nu ging inruilen voor haar eigen Lexus....


  Neeeeej. Dat nooit!

Het was een geslaagd dagje weg.